مناجات المفتقرین

مُناجاتُ الْمُفْتَقرین
پرونده:مناجات المفتقرین.JPG
نسخه خطی مناجات خمس عشر، به خط نسخ عبدالله یزدی، کتابت در شعبان ۱۱۰۲ قمری
اطلاعات دعا و زیارت
نام‌های دیگر مناجات نیازمندان
موضوع توجّه انسان به فقر و نیازمندی خود به خداوند
صادره از امام سجاد(ع)
منابع شیعی بحارالانوارمفاتیح الجنان
تک‌نگاری‌ها سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد(ع)(محمدتقی مصباح یزدی)
زمان دوشنبه
دعاها و زیارات مشهور
دعای توسلدعای کمیلدعای ندبهدعای سماتدعای فرجدعای ابوحمزه ثمالیزیارت عاشورازیارت جامعه کبیرهزیارت وارثزیارت امین‌اللهزیارت اربعین

مُناجاتُ الْمُفْتَقرین یا مناجات نیازمندان، از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد(ع) نقل شده است و انسان را به فقر و نیازمندی خود به خداوند آگاه می‌کند و این باور و معرفت را در او پدید می‌آورد که انسان در آنچه دارند و در آنچه که ندارد، سر تا پا نیازمند و محتاج خداست.

منبع دعا

مناجات المفتقرین از امام سجاد(ع) نقل شده و در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز دوشنبه تعیین کرده است.

مناجات خَمسَ‌عَشَر زمان قرائت
۱مناجات التائبینجمعه
۲مناجات الشاکینشنبه
۳مناجات الخائفینیکشنبه
۴مناجات الراجیندوشنبه
۵مناجات الراغبینسه‌شنبه
۶مناجات الشاکرینچهارشنبه
۷مناجات المطیعینپنج‌شنبه
۸مناجات المریدینروز جمعه
۹مناجات المحبینشنبه
۱۰مناجات المتوسلینیکشنبه
۱۱مناجات المفتقریندوشنبه
۱۲مناجات العارفینسه‌شنبه
۱۳مناجات الذاکرینچهارشنبه
۱۴مناجات المعتصمینپنج‌شنبه
۱۵مناجات الزاهدینشب جمعه

آموزه‌های دعا

  • برطرف شدن کمبودهای زندگی انسان، تنها با لطف و مهر الهی است.
  • دیگران نیز مانند خودمان فقیرند و ناتوان در برطرف کردن فقر و تهیدستی انسان.
  • خداوند مقصود و مطلوب جویندگان و ولیّ صالحان و شایستگان.
  • تنها راه حل مشکلات انسان، توجه به خداوند و چنگ زدن به ریسمان الهی و انجام دستورات او.
  • عبادت و اعمال نیک انسان، ناشی از توفیق الهی است.
  • اعتراف به ذلت و خواری خود و ناچیز دانستن عبادات خویش.

متن و ترجمه دعا

مناجات المفتقرین

مـتـن ترجمه

اِلهى‏ كَسْرى‏ لا يَجْبُرُهُ اِلاَّ لُطْفُكَ وَ حَنانُكَ،

وَ فَقْرى‏ لايُغْنيهِ اِلاَّ عَطْفُكَ وَ اِحْسانُكَ،

وَ رَوْعَتى‏ لا يُسَكِّنُها اِلاَّ اَمانُكَ،

وَ ذِلَّتى‏ لا يُعِزُّهآ اِلاَّ سُلْطانُكَ،

وَ اُمْنِيَّتى‏ لا يُبَلِّغُنيهآ اِلاَّ فَضْلُكَ،

وَ خَلَّتى‏ لا يَسُدُّها اِلاَّ طَوْلُكَ،

وَ حاجَتى‏ لا يَقْضيها غَيْرُكَ،

وَ كَرْبى‏ لا يُفَرِّجُهُ سِوى‏ رَحْمَتِكَ،

وَ ضُرّى‏ لا يَكْشِفُهُ غَيْرُ رَاْفَتِكَ،

وَ غُلَّتى‏ لا يُبَرِّدُها اِلاَّ وَصْلُكَ،

وَ لَوْعَتى‏ لا يُطْفيها اِلاَّ لِقآؤُكَ،

وَ شَوْقى‏ اِلَيْكَ لا يَبُلُّهُ اِلَّا النَّظَرُ اِلى‏ وَجْهِكَ،

وَ قَرارى‏ لا يَقِّرُّدُونَ دُنُوّى‏ مِنْكَ

وَ لَهْفَتى‏ لا يَرُدُّها اِلاَّ رَوْحُكَ،

وَ سُقْمى‏ لا يَشْفيهِ اِلاَّ طِبُّكَ،

وَ غَمّى‏ لا يُزيلُهُ اِلاَّ قُرْبُكَ،

وَ جُرْحى‏ لا يُبْرِئُهُ اِلاَّ صَفْحُكَ،

وَرَيْنُ قَلْبى‏ لا يَجْلُوهُ اِلاَّ عَفْوُكَ،

وَ وَسْواسُ صَدْرى‏ لا يُزيحُهُ اِلاَّ اَمْرُكَ

فَيا مُنْتَهى‏ اَمَلِ الْأمِلينَ،

وَ يا غايَةَ سُؤْلِ السَّآئِلينَ،

وَ يا اَقْصى‏ طَلِبَةِ الطَّالِبينَ،

وَ يا اَعْلى‏ رَغْبَةِ الرَّاغِبينَ،

وَ يا وَلِىَّ الصَّالِحينَ وَ يا اَمانَ الْخآئِفينَ،

وَ يا مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ،

وَ يا ذُخْرَ الْمُعْدِمينَ، وَ يا كَنْزَ الْبآئِسينَ،

وَ يا غِياثَ‏ الْمُسْتَغيثينَ، وَ يا قاضِىَ حَوآئِجِ الْفُقَرآءِ وَ الْمَساكينَ،

وَ يا اَكرَمَ‏ الْأَكْرَمينَ، وَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ،

لَكَ تَخَضُّعى‏ وَ سُؤالى‏، وَ اِلَيْكَ‏ تَضَرُّعى‏ وَ ابْتِهالى‏،

اَسْئَلُكَ اَنْ تُنيلَنى‏ مِنْ رَوْحِ رِضْوانِكَ،

وَ تُديمَ‏ عَلَىَّ نِعَمَ امْتِنانِكَ

وَ ها اَنَا بِبابِ كَرَمِكَ واقِفٌ،

وَ لِنَفَحاتِ بِرِّكَ‏ مُتَعَرِّضٌ،

وَ بِحَبْلِكَ الشَّديدِ مُعْتَصِمٌ، وَ بِعُرْوَتِكَ الْوُثْقى‏ مُتَمَسِّكٌ،

اِلهى‏ اِرْحَمْ‏ عَبْدَكَ الذَّليلَ،

ذَاالّلِسانِ الْكَليلِ وَ الْعَمَلِ الْقَليلِ،

وَ امْنُنْ عَلَيْهِ بِطَوْلِكَ‏ الْجَزيلِ،

وَ اكْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّكَ الظَّليلِ

يا كَريمُ يا جَميلُ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ‏.

خدایا! شکست مرا جز لطف و مهر تو چیزی جبران نکند

و نداریم را جز توجه و احسان تو برطرف نسازد

و هراس و وحشتم را جز امان تو آرام نکند

و خواری‌ام را جز سلطنت تو به عزت مبدل نسازد

و جز فضل تو چیزی مرا به آرزویم نرساند

و فقر و احتیاجم را جز احسان تو پر نکند

و حاجتم را جز تو برنیاورد

و گره از گرفتاری‌ام جز رحمت تو نگشاید

و درماندگی‌ام را جز مهر تو برطرف نکند

و سوز دلم را جز وصل تو فرو ننشاند

و شعله درونم را جز لقاء تو خاموش نسازد

و بر آتش اشتیاقم جز نظر به جلوهات چیزی آب نریزد

و قراری ندارم جز در نزدیکی تو

و حسرت و افسوسم را جز نسیم جانبخش رحمتت باز نگرداند

و دردم را جز طبابت تو درمان نکند

و اندوهم را جز قرب تو نزداید

و زخمم را جز گذشت تو التیام نبخشد

و زنگ دلم را جز عفو تو پاک نکند

و اندیشه‌های باطل درونم را جز فرمان تو برطرف نکند

پس‌ ای منتها آرزوی آرزومندان

و‌ ای سرحد نهایی خواسته درخواست کنندگان

و‌ ای آخرین مرحله مطلوب طلب کنندگان

و‌ ای بالاترین خواهش خواهشمندان

و‌ ای سرپرست شایستگان و‌ای امان بخش ترسناکان

و‌ ای اجابت کننده دعای درماندگان

و‌ ای ذخیره نداران و‌ای گنج مستمندان

و‌ ای فریادرس فریادخواهان و‌ ای برآرنده حاجات فقیران و بیچارگان

و‌ ای بزرگوارترین بزرگواران و‌ ای مهربانترین مهربانان

به درگاه تو است فروتنی و خواستهام و به سوی تو است زاری و ناله‌ام

از تو خواهم که مرا به نسیم جان‌بخش خوشنودیت برسانی

و نعمتهایی را که از روی امتنان به من دادی ادامه دهی

و من هم اکنون به در خانه کرمت ایستاده

و خود را در معرض وزش نسیم‌های رحمتت قرار داده

و به رشته محکمت چسبیده و به دستاویز محکمت چنگ زده‌ام

خدایا ترحم کن به این بنده ذلیلت

که زبانش کند و عملش اندک است

و بر او بوسیله احسان فراوانت منت بنه

و او را در زیر سایه پایدارت بِبَر!

ای بزرگوار!‌ ای زیبابخش!‌ای مهربانترین مهربانان!

پانویس

  1. مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۱۴۹.
  2. قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۷ش، ص۱۷۴-۱۷۵.
  3. مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۱۴۹.
  4. مصباح، سجاده‌های سلوک، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۱۷۵-۱۵۸.

منابع

  • مصباح یزدی، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد (ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰ش.
  • مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
  • قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش.